Καλώς ήρθατε στην σελίδα μας. Η Στενωπός και τα μέλη της στοχεύουν στη διάσωση και ανάδειξη των θρυλικών οχυρώσεων της “Γραμμής Μεταξά” στις Σέρρες, καθώς και στην αξιοποίησή τους μέσω προώθησης του Ιστορικού Τουρισμού και Τουρισμού Μνήμης.
ΣΩΜΑΤΕΙΟ
Το σωματείο Στενωπός – Οχυρώσεις Μπέλλες & Αγκίστρου ιδρύθηκε το 2017. Σύμφωνα με το καταστατικό βασικοί στόχοι του είναι :
- Η προστασία, διάσωση, ανάδειξη και αξιοποίηση παροπλισμένων οχυρώσεων στο βόρειο τμήμα των Σερρών, που χρονολογούνται από τον Α’ και Β’ Π.Π., καθώς και τη νεότερη εποχή, ως μέρος της ιστορικής, πολιτιστικής, αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της Ελλάδας.
- Η ευαισθητοποίηση και υποστήριξη μέσω δικτύου πολιτών των φορέων που σχετίζονται με την προστασία και την ανάδειξη και, όπου κρίνεται αρμοδίως επιτρεπτό, για την ήπια επαναχρήση τους, στο πλαίσιο προώθησης του ιστορικού, βιωματικού τουρισμού ή τουρισμού μνήμης.
- Η υποστήριξη της καταγραφής και της τεκμηρίωσης των οχυρώσεων, με στόχο την αξιοποίησή τους ως πηγών γνώσης για την ιστορική έρευνα και την εξέλιξη της οχυρωματικής τεχνικής. ·
- Η παρουσίαση και προβολή στο ευρύ κοινό των στοιχείων που αφορούν στην έρευνα, την προστασία και τη διαχείριση των οχυρώσεων, με στόχο την αναγνώριση της προσφοράς τους στη νεότερη ελληνική ιστορία και τη συμβολή τους κατά τον Β΄ Π.Π. και τη νεότερη εποχή.
- Ο σεβασμός στο βαθμό διατήρησης της αυθεντικότητας των οχυρώσεων, με την εξασφάλιση όλων των συνθηκών προστασίας τους κατά τη σύγχρονη χρήση τους.
ΑΝΑΒΙΩΣΗ
Από το 2017 η αναβιωτική ομάδα του σωματείου οργανώνει το κεντρικό αναβιωτικό δρώμενο, στο πλαίσιο της εκδήλωσης «Ρουπελ 1941. Η Αναβίωση». Με απόφαση του Δ.Σ. Σιντικής (2019) το σωματείο είναι συνδιοργανωτής της κορυφαίας αυτής εκδήλωσης, που προσελκύει κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Η αναβιωτική ομάδα αναπαριστά την φρουρά του οχυρού Ρούπελ, αξιωματικούς και στρατιώτες, κατά την γερμανική επίθεση στις 6.4.1941.
Συγκεκριμένα το δρώμενο παρουσιάζει τη λυσσαλέα προσπάθεια του εχθρού να καταλάβει το οχυρό, τις διαπραγματεύσεις για παράδοση του συγκροτήματος, την ιστορική απάντηση του διοικητή Γεώργιου Δουράτσου («Τα οχυρά δεν παραδίδονται αλλά καταλαμβάνονται») και την αποχώρηση μετά το τέλος των εχθροπραξιών, με τους Γερμανούς να αποδίδουν τιμές στην φρουρά του Ρούπελ.
Γεγονός πρωτόγνωρο στη διάρκεια του Β΄ Π.Π.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
post2024
ΟΧΥΡΑ
Ενημερωτικά, την περίοδο 1936 – 1940 κατασκευάστηκαν στο βόρειο τμήμα των Σερρών και στην οροσειρά της Κερκίνης/Μπέλλες και Αγκίστρου οκτώ (8) από τα 21 συνολικά συγκροτήματα των οχυρών της «Γραμμής Μεταξά», με στόχο να αποτρέψουν πιθανή επίθεση και εισβολή από τη γειτονική Βουλγαρία που την περίοδο του Μεσοπολέμου ήταν αναθεωρητική δύναμη. Η «Γραμμή Μεταξά», από την οροσειρά της Κερκίνης δυτικά έως την Ροδόπη ανατολικά, αποτελεί το μεγαλύτερο κατασκευαστικό έργο στην Ελλάδα κατά τον 20ο αιώνα. Ήταν αποτέλεσμα, μόλις σε τέσσερα χρόνια, της αγαστής συνεργασίας του Ελληνικού Στρατού, ιδιωτών Μηχανικών και του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, όσον αφορά το σκυρόδεμα που χρησιμοποιήθηκε. Θεωρούνταν έργο τιτάνιο, ασύλληπτου κόστους και τεράστιας εθνικής σημασίας, εξολοκλήρου ελληνικής χρηματοδότησης, ελληνικής διευθυντικής οργάνωσης και ελληνικής τεχνογνωσίας.
Τα οχυρά της «Γραμμής Μεταξά» αν και κατασκευάστηκαν προκειμένου ν’ αντιμετωπίσουν πιθανή εισβολή από τη γειτονική Βουλγαρία, κλήθηκαν στη διάρκεια του Β΄ Π.Π ν’ αντιμετωπίσουν τη μεγαλύτερη πολεμική μηχανή της εποχής.
Η «Μάχη των Οχυρών» (6-10/4/1941) αποτελεί σημείο αναφοράς στη νεότερη ελληνική ιστορία. Οι Έλληνες υπερασπιστές των 21 συγκροτημάτων, αντιστάθηκαν με ηρωισμό και αυτοθυσία στους Γερμανούς εισβολείς αναγκάζοντάς τους τελικά να παρακάμψουν τη «Γραμμή Μεταξά» και να καταλάβουν τη Θεσσαλονίκη μέσω Γιουγκοσλαβίας.
Η ηρωική αντίσταση των Ελλήνων υπερασπιστών, κέρδισε το σεβασμό των Συμμάχων και την αναγνώριση του εχθρού, που στην περίπτωση του οχυρού Ρούπελ μάλιστα τους απέδωσε και τιμές. Πρωτόγνωρο περιστατικά στη διάρκεια του Β΄ Π.Π. «Τα οχυρά δεν παραδίδονται, αλλά καταλαμβάνονται». Η περήφανη απάντηση του διοικητή του οχυρού Ρούπελ Γεώργιου Δουράτσου -στην απαίτηση του Γερμανού εισβολέα για παράδοση- έγραψε ιστορία και συνεχίζει να συγκινεί.